Pejzaż zimowy

Idzie luty, podkuj buty!

Zima uderzyła dopiero w lutym. Zimowy trawnik jest idealnym tłem dla zdjęć.

Tort dla Franka w stylu, jak zrobić tort z Nerfem* bez użycia rysunku lub figurki pistoletu.

Peace and love :)


* Nerfy to seria pistoletów i karabinów na strzałki piankowe ;)  

Na tropie

- Mamo, ja wiem, kto podeptał mój tort!
Prawdziwy detektyw szybko rozwiązał zagadkę.

Tort  był niespodzianką urodzinową, bo Franek lubi tajemnice. 
A niespodzianka, która jest pełna czekolady, bitej śmietany i solonego karmelu musi być słodką tajemnicą. I niech tak pozostanie :)

P.S. Na pasku jest napis: "Uwaga, miejsce zbrodni!" - tak na wszelki wypadek, żeby nikt niepowołany nie zjadł nawet okruszka ;)

Hortensje i róże

Maliny, jeżyny, borówki, truskawki - żal nie skorzystać z owoców, 
które daje nam lato. 
Nie potrzeba wielkich dekoracji, wystarczą róże i zerwane z ogrodu hortensje.
Taki tort jest idealny na letnie przyjęcie weselne.

Peonia dla mamy

Z jedną peonią i delikatnymi dekoracjami z masy maślanej.
W środku mocno cytrynowy.
Skromny tort z okazji urodzin mojej mamy.  

Swoją drogą, chciałabym - kiedyś tam - obchodzić 60. urodziny w takim gronie najbliższych i przyjaciół, że wystarczyłoby ich na wesele.

Wszystkiego najlepszego, mamo! 

Z goździkami

Tort jeszcze zeszłoroczny, tzn. z 28 grudnia ;)
Upiekłam go specjalnie na 60. urodziny mojej matki chrzestnej. 
Z tej okazji jej dzieci zrobiły wielkie przyjęcie - niespodziankę. Tajemnicę udało się utrzymać do końca!

Każde piętro tortu to inny smak. 
Dla dzieci - śmietankowy z czekoladą i konfiturą z malin (zrobioną własnoręcznie). 
Dla dorosłych tort śmietankowy z czekoladą i płatkami migdałowymi nasączony 
był kawą z dodatkiem alkoholu. 

Myszka Miki

Pierwszy z tortów dla Filipa. 
Filip skończył 3 latka i najbardziej lubi zupę pomidorową swojej mamy. 
Zdecydowanie bardziej niż torty. 
Cóż, ta chwila musiała kiedyś nadejść ;) 

Zdjęcie jedno jedyne, ponieważ aparat odmówił posłuszeństwa :(

W kolorach jesieni

Taką jesień lubię najbardziej. 
Pełną szeleszczących pod nogami liści.
Jesień namalowaną przez drzewa wszystkimi niemożliwymi kolorami, 
których nie powstydziłby się żaden malarz. 
Wesołą od dzieci, które podekscytowane poszukują kasztanowych skarbów w parku.
Z ferią barw, smaków, zapachów.
Cieszącą się każdym dniem, który może być tym ostatnim ładnym przed jesienną szarugą.

To drugi tort dla Ady i Tomka. Bez dekoracji z masy cukrowej, ale za to pełen jesiennych owoców. 

Który wybierzecie? 

Ślub Adriany i Tomasza

Odrobinę elegancji w stylu vintage, 
odpowiednia liczba sprawdzonych przyjaciół i bliskich osób, 
trochę jesiennego słońca i ciepła i całe mnóstwo miłości, 
która wystarczy do końca świata.

Tort to taki mały dodatek do obiadu ;)

Wszystkie kolory lata

Przecierany tort w stylu vintage. Najprostszy, jaki można sobie wyobrazić.
Okazją są siedemdziesiąte urodziny, na szczęście dzielone po pół dla mnie 
i mojego męża ;)
Za dekorację i przysłowiową wisienkę na torcie posłużyły owoce 
- truskawki, maliny, borówki i porzeczki. 
Czy potrzeba czegoś więcej?

Tort z niebieską kokardą

Rodzina się powiększa, to i tort musi być coraz większy.
Okazją były 88. urodziny mojego dziadka. 
Gromkie "sto lat" śpiewało m.in. dziesięcioro prawnucząt.

Tort trochę inny od pozostałych. Udekorowany został różyczkami z masy maślanej 
i małą kokardą z masy cukrowej. W środku królowała masa czekoladowo-miętowa. Mniam!

Chrzest Kacperka

Trzypiętrowy cieniowany tort dla mojego osobistego bratanka. 
Duży, bo i rodzina niemała ;)
Proste dekoracje bez problemu przetrwały podróż samochodem. Nie odważyłam się jednak przewieźć go w całości i składany był tuż przed podaniem. 
Przynajmniej ominął mnie stan przedzawałowy ;)

W środku ciemny biszkopt przełożony był bitą śmietaną z mascarpone i frużeliną wiśniową. Jako dodatek były duże kawałki gorzkiej czekolady.

Ślub Ani i Marcina

Mały, piętrowy torcik śmietanowy z czekoladą i wiśniami. 
Z białą gardenią przypominającą magnolię.
Z fioletowymi, białymi i zielonymi hortensjami. 
Z białymi kwiatkami, których nazwy nie znam. Ogrodnik ze mnie marny ;)

A to słodkie upominki dla gości, którzy przybyli na ślub:

Tort z misiem

Pierwszy tort mojego młodszego syna.
Na bardziej poważne, chłopięce będzie jeszcze czas. Nie musiałam się martwić, czy uda mi się ulepić tyranozaura, Boba Budowniczego czy super szybką wyścigówkę. Mam czas do urodzin starszego, w październiku ;)

Ten miś wygląda jakby ktoś go godzinami przytulał - wyświechtany, wynoszony, wymazany lepkimi rączkami dziecka. Taki oldskulowy. Od razu zwrócił uwagę Franka. A ponieważ nie miał możliwości złapać go rączką, próbował dosięgnąć misia widelcem!

A jak jest miś, to musi też być ten cytat:

"To jest miś na miarę naszych możliwości. My tym misiem otwieramy oczy niedowiarkom! Mówimy: to jest nasz miś, przez nas zrobiony, i to nie jest nasze ostatnie słowo!"